MAZHAB OH MAZHAB

Perkataan MAZHAB sudah menjadi satu istilah yang lazim bagi umat Islam sekarang, seolah-olah menjadi suatu SYAARIAT bahawa bermazhab terutama kepada salah satu Imam yang empat, HANAFI, HANBALI, SYAFEFI, MALIKI, adalah WAJIB bagi yang telah menganut agama Islam. Ia bukan lagi kata Lughawi iaitu merupakan aliran, pendapat, tempat rujuk dan pemikiran yang tidak mengandungi apa-apa tekanan dan paksaan. Olih itu, sudah tidak ragu lagi menempuh pengalaman bermazhab di zaman Muqaliddin yang di mulai pertengahan kurun ke tujuh hijrah(656h). Penyakit fanatik ini telah meracuni fikiran umat Islam. FITNAH, TAASUB, DAN ASSABIYAH,mencengkam Umat Islam. Sudah pasti perpecahan Umat Islam dan kemunduran mereka di mulai setelah bermazhab mula diterapkan, mereka mulai ta'sub dan taqlid , akhirnya MEMUJA IMAM-IMAM MAZHAB DAN SEMUA ULAMA MAZHAB. Umat Islam yang bertaqlid telah menyerahkan NASIB mereka kepada mazhab yang di anuti, akhirnya KEMERDEKAAN berfikir Umat Islam menjadi lumpuh dan tidak bergerak lagi (Beku) .
SAMA-SAMALAH KITA FIKIRKAN.